Gatunki szczurów

Szczury są największymi gryzoniami z rodziny myszy, które są jednym z długoletnich sąsiadów ludzi. Zwierzęta te można znaleźć w prawie każdym zakątku planety. Są nawet mieszkańcami wysp położonych z dala od kontynentu. Gryzonie mogą mieć inny kolor sierści, a nawet wielobarwne oczy. Jakie rodzaje szczurów są najczęstsze, ten artykuł pokaże.

Nie wszyscy wiedzą, czym są szczury. Wiele osób dzieli te zwierzęta na uliczne i dekoracyjne. Jednak w przyrodzie istnieje około 70 gatunków gryzących zwierząt, które różnią się wyglądem, rozmiarem i siedliskiem. Tak więc szczur palmowy żyjący na palmach żyje na wyspach Nicobar, gryzonie leśne są powszechne w lasach Meksyku i USA. Zamazany szczur wyróżnia się miękkim i ledwo zauważalnym futrzanym pokrowcem.

Są też ssaki z płaskim ogonem i zwierzęta, które go nie mają. Kręcone szczury są bardzo atrakcyjne, szczury z uszami wyróżniają się swoją ekscentrycznością. Ale najbardziej chyba najsławniejszymi przedstawicielami rodziny szczurów są czarne, szare, turkiestańskie, czarno-ogoniaste i puszyste szczury królikowe. Zdjęcia gatunków szczurów można zobaczyć poniżej.

Szary szczur

Szary szczur (pasyuk) jest jednym z najczęstszych gatunków gryzoni, które żyją w prawie wszystkich zakątkach planety: w wielu krajach Europy, w Kanadzie, na północy Stanów Zjednoczonych. Zwierzęta nie są przystosowane do życia tylko na szerokościach polarnych. Pasyuki wolą mieszkać na wsi obok dużych zwierząt domowych, wykorzystując swoje pożywienie do jedzenia. W naturalnych warunkach osiedlają się tam, gdzie jest dostęp do wody. Żywią się ptakami, jajami i pisklętami, a także nornicami i padliną.

W mieście możesz spotkać szare szczury. Ich ulubione siedliska to piwnice, zsypy śmieci, magazyny, a także różne budynki gospodarcze. Właśnie dlatego szare szczury zwany także stodołą.

Pojawienie się szczura znane wielu. Długość ciała zwierzęcia wynosi około 25 cm, ogon jest zawsze krótszy (nie przekracza 20 cm). Futro Pasiuka w porównaniu z jego krewnymi jest grubsze i sztywniejsze. Kolor płaszcza może różnić się od odcienia szarości do czerwieni. Pod wieloma względami wciąż zależy to od wieku: u młodych osób płaszcz jest zwykle jasnoszary, a wraz z wiekiem staje się bardziej czerwony. W związku z czym często występuje nawet brązowy szczur. Na jasnym brzuchu pasuk widoczna jest wyraźna granica kwiatów. Na szerokiej i tępej kufie są jasne wąsy, różowawe lekko spiczaste uszy i małe czarne oczy.

Uwaga!

Szare szczury są wysoce płodne: w ciągu roku może pojawić się do 5-8 lęgów, z których każde 7–10 szczury dziecięce.

Czarny szczur

Ta różnorodność szczurów jest nie mniej powszechna. Czarne gryzonie żyją w Europie i Azji, można je również znaleźć na kontynentach amerykańskim, australijskim i afrykańskim.

Czarne szczury są mieszkańcami wielkich miast. Wolą osiedlać się na wyższych piętrach wieżowców. Bardzo często ssaki można znaleźć w gospodarstwie hodowlanym. Ulubionymi siedliskami zwierząt w sektorze prywatnym są strychy.Z tego powodu zaczęto je nazywać szczurami dachowymi. Zwierzęta są bardzo ciekawe, są w ciągłym ruchu, eksplorując nowe terytoria.

W naturalnych warunkach czarne szczury żyją w strefie leśnej, budując gniazda z małych gałęzi i trawy. Mogą również osiedlać się na karłowatych drzewach, jedząc pokarmy roślinne, orzechy, ziarna zbóż lub nasiona słonecznika. Nie pogardzaj zwierzętami przez robaki i mięczaki. Zwierzęta same nie kopią dziur, mogą jednak z łatwością zająć opuszczone schronienie małego zwierzęcia.

Uwaga!

Czarny szczur jest znacznie mniej szary: jego ciało nie przekracza 20 cm i jest lżejszy (100-350 g). Cechą wyróżniającą jest szczur z długim ogonem - przewyższa wielkość ciała zwierzęcia w przeciwieństwie do szarego kongeneru.

Jakiego koloru są szczury tego gatunku, nie wszyscy wiedzą. Zaskakujące jest to, że kolor futra gryzoni o metalicznym połysku może różnić się od czarnego do jasnobrązowego. Brzuch zwierzęcia jest często popielaty lub szary.

Ale w reprodukcji czarne szczury nie tak płodny jak ich szare odpowiedniki. Nie rozmnażają się w sezonie zimowym, a w jednym wylęgu mają mniej młodych.

Szczur turkiestański

Jeśli porównamy powyższe odmiany szczurów pod względem wielkości i wyglądu, wówczas gryzoń turkiestanski zajmie pośrednie miejsce między krewnymi czarnymi i szarymi (jego długość ciała wynosi 17–21 cm). Kształt twarzy zwierzęcia jest taki sam jak pasyuk. Małe uszy pokryte są gęstym, krótkim włosiem. Ta sama powierzchnia ma ogon równy długości ciała. Grzbiet zwierzęcia jest pomalowany na czerwono-brązowy kolor, strefa brzuszna jest żółto-biała, rzadziej odcienie pistacjowe.

Szczur Turkestan występuje w północnych Indiach, Taszkencie, Samarkandzie i górzystych regionach zachodniej Tien Shan. W naturze schronieniem dla niej są szczeliny skał, wgłębienia, a także nory innych gryzoni. Często mieszka w budynkach mieszkalnych i gospodarczych.

Ciekawe!

Wiosną zwierzęta żywią się cebulami i nasionami roślin, w okresie letnio-jesiennym jedzą owoce różnych gatunków drzew i krzewów. Możliwe jest użycie piskląt i jaj.

Zwierzęta żyjące obok ludzi są w stanie rozmnażać się przez cały rok. Jednak w zimnych porach zdolność do rozmnażania jest znacznie zmniejszona. W naturze samice wykluwają do 4 miotów w ciągu roku, w każdym z nich do tuzina szczeniąt.

Czarny szczur ogoniasty

Czarnoogoniasty szczur jest kolejnym gatunkiem z rodziny myszy, którego cechą wyróżniającą jest ogon pokryty grubymi włosami. Zwierzęta są powszechne w Nowej Gwinei i Północnej Australii. Ich siedliskiem jest strefa przybrzeżna rzek i innych zbiorników wodnych, w której po surfowaniu gryzonie zbierają żywność wyrzucaną przez fale. Zwierzęta chowają się w zagłębieniach lub między grubymi gałęziami drzew, gdzie samice tworzą gniazda dla potomstwa. Obecność futra jest charakterystyczną cechą urodzonych szczeniąt. Ponadto są znacznie szybsze niż ich krewni widzą i rosną.

Mały szczur

Taksonomia szczura na tym się nie kończy; jego kontynuacją jest mały szczur. Gryzonie z regionu Pacyfiku lub Polinezji występują na Filipinach, w Nowej Zelandii, a także w krajach Azji i Nowej Gwinei. Siedliskiem zwierzęcia jest las i strefa leśno-stepowa.

Długość ciała zwierzęcia różni się w zależności od obszaru dystrybucji. Zwierzęta zamieszkujące kontynent kontynentu osiągają 15 cm, małe szczury żyjące na wyspach nie rosną więcej niż 11 cm. Waga zwierzęcia jest również mała: od 40 do 80 g. Włosy małej gryzoni na grzbiecie są brązowe, w okolicy brzucha są lekkie dźwięki Ponadto wyróżnia go spiczasty kształt kufy, duże uszy i krótkie nogi. Ogon ma długość proporcjonalną do wielkości tułowia i jest pokryty łuszczącymi się pierścieniami.

Dieta małego szczura jest bardzo zróżnicowana, obejmuje: nasiona, owoce i części roślin, a także owady, pająki, jaja ptasie i małe pisklęta.

Małe szczury rozmnażają się przez cały rok, proces rozmnażania staje się szczególnie aktywny latem.

Ciekawe!

Przez rok jedna dorosła samica prowadzi nie więcej niż 4 mioty, z których każdy to 5-9 osobników. Samice szczurów są stale strzeżone i kontrolowane przez samicę, a poza tym karmi je mlekiem przez miesiąc.

Szczur Standardowy

Jedną z najpopularniejszych odmian ozdobnych szczurów jest szczur rasy standardowej. Zwierzę ma najbardziej harmonijną budowę: ma masywne wydłużone ciało, błyszczący krótki płaszcz, umiarkowanie szerokie uszy i długi ogon pokryty wełną. Pod względem masy i budowy jest podobny do swojego szarego odpowiednika. Samce są większe, ale mniej energiczne.

Uwaga!

Zastanawiając się, czy szczur jest zwierzęciem, czy nie, można z dokładnością odpowiedzieć, że jest to najdoskonalsze zwierzę, które wyróżnia się nie tylko siłą fizyczną i wytrzymałością, ale także umysłem. Więc standardowy widok szczury nie atakują ludzi nawet przy niezręcznej obsłudze, ponieważ przyzwyczajają się do swojego mistrza.

Rat Sphinx

Bezwłosy lub bezwłosy szczur to rodzaj dekoracyjnego gryzonia, który nie ma sierści na ciele. Rzadkie włosy można czasem zaobserwować w okolicy brzucha, na nogach lub głowie. Niektórzy przedstawiciele tego typu mają vibrissa (wąsy). Lekko pomarszczona różowa skóra zwierząt nie przyciąga wielu miłośników zwierząt.

Bezogonowy szczur

Z nazwy jasno wynika, że ​​główną cechą wyróżniającą tego typu szczura jest całkowity brak ogona. Kształt ciała w kształcie gruszki jest kolejnym rodzajem zwierzęcia. Gryzonie tej rasy są bardzo aktywne, inteligentne i towarzyskie. Ich wełna może być standardowa lub kręcona, a także w różnych kolorach. Często są osoby, które nie mają linii włosów.

Kręcone szczury

Szczury tego typu mają gęste kręcone włosy. Jednak stos na brzuchu jest mniej falisty niż na innych częściach ciała. Pozostałe włosy są całkowicie nieobecne, ale jeśli tak, to w małych ilościach. Z boku kręcone włosy wyglądają na potargane. Wąsy takich gryzoni, w porównaniu z ich odpowiednikami, są krótsze, ale bardziej skręcone.

Dumbo

Dumbo to kolejna rasa szczurów. Charakterystyczną cechą tych zwierząt są nisko osadzone uszy, które mają większe rozmiary i zaokrąglony kształt. Gryzonie mają krótkie ciało, głowę w kształcie gruszki z wystającym karkiem i długi ogon. Płaszcz może różnić się zarówno kolorem, jak i strukturą strukturalną.

Szczur z oczami w różnych kolorach

Ta różnorodność dekoracyjnych szczurów jest bardzo nietypowa. Oczy zwierząt mają różne kolory. Zwykle łączone są 3 kolory: czarny, czerwony i ciemny rubin. Ciekawy fakt o tych szczurach - im większy stopień kontrastu między kolorem oczu, tym bardziej wartościowy jest gryzoni.

Kolor sierści szczurów ras ozdobnych może być nie tylko szary, brązowy, czarny lub biały, ale także czerwony, a nawet niebieski. Co więcej, każdy ton odpowiada określonemu kolorowi oczu. Tak więc u czarnych gryzoni ich oczy są zawsze czarne, w bieli mogą być zarówno czarne, jak i czerwone, oczy rubinowe u szczurów koloru niebieskiego. Ponadto kolor płaszcza może nie być jednolity, na nim mogą znajdować się wszelkiego rodzaju plamy i ślady.