คำอธิบายและภาพถ่ายของเห็บของสกุล Dermacentor

ครอบครัวสุดยอดของ ixodid เห็บฉาวโฉ่ โรคไข้สมองอักเสบที่เกิดจากเห็บ และ Borreliosisประกอบด้วย 3 ครอบครัว จำนวนมากที่สุดของพวกเขา: ixodidae แบ่งออกเป็น 6 ครอบครัวย่อย หนึ่งในนั้นคือ amblyommins รวมถึงประเภทของ dermacenter ซึ่งได้รับชื่อทั่วไปว่า "เห็บสุนัขอเมริกัน" Dermacenter ไรนั้นพบได้ทั่วไปในเขต Near Arctic นั่นคือสายพันธุ์หลักอาศัยอยู่ในอเมริกาเหนือ แต่พวกเขาไม่เพียงพบในทวีปอเมริกาเหนือ นี่คือความเป็นสากล ตัวแทนของมันยังอยู่ในออสเตรเลียโดดเดี่ยวมานานจากส่วนที่เหลือของแผ่นดินใหญ่ แต่ในเขตร้อนชื้นและออสเตรเลียองค์ประกอบของสปีชีส์นี้มี จำกัด

ประเภทของ Dermacenters

เห็บของสกุล Dermacentor - มีจำนวนมากที่สุด ตระกูล ixodic. มีการศึกษาเพียงไม่กี่ชนิดเท่านั้น:

• เห็บฤดูหนาว (Dermacentor albipictus);
• ไรเดอร์ไม้ภูเขาหิน (Dermacentor andersoni);
• American Canine / Wood (Dermacentor variabilis);
• ช้างแอฟริกา (Dermacentor circumguttatus);
• อินเดีย (Dermacentor auratus);
• ทุ่งหญ้า (Dermacentor reticulatus)
• ทุ่งหญ้า (Dermacentor marginatus)

เคล็ดลับ!

ในเห็บของสกุล Dermacenter วงจรชีวิตและจำนวนโฮสต์จะแตกต่างกันมาก แต่ปรสิตเหล่านี้ทั้งหมด เร่ขายของโรคอันตราย.

ลักษณะที่ปรากฏของ dermacenter

โดยทั่วไปเห็บเหล่านี้คล้ายกับรัสเซียที่เป็นที่รู้จักมากขึ้น สุนัขยุโรป และ ไทกาเห็บเป็นของครอบครัวอื่น แต่สีของ dermacenter นั้นสว่างกว่า ปรสิตเหล่านี้บางชนิดอาจดูสวยงามหากไม่ใช่เพื่อการดำเนินชีวิต

สีทั้งหมดเป็นสีน้ำตาลสดใสพร้อมเฉดสีที่แตกต่างกัน บางจุดมีแสงหรือรูปแบบใน cephalothorax หรือกลับ สมาชิกทุกประเภทมีตา วงจรการพัฒนาเป็นหนึ่ง - สอง - หรือ - สาม - เจ้าภาพ

เห็บฤดูหนาว

ที่อยู่อาศัยเป็นของทวีปอเมริกาเหนือทั้งหมด นี่คือปรสิตของมู บริการด้านสิ่งแวดล้อมของอเมริกามีหลักฐานว่าเห็บฤดูหนาวอาจมีส่วนทำให้ประชากรกวางมูสตะวันออกลดลงอย่างมีนัยสำคัญ

! ที่น่าสนใจ

กวางมูซหนึ่งตัวพบ 75,000 เห็บ จำนวนดังกล่าวสามารถนำไปสู่ความอ่อนแอและความตายของสัตว์เนื่องจากการสูญเสียเลือดจำนวนมาก

Dermacentor albipictus มีสีน้ำตาลแดง ความยาวลำตัวของตัวเมียที่ได้รับอาหารมากถึง 1.5 ซม. ขนาดของคนที่หิวโหยคือประมาณ 0.5 ซม.

วงจรชีวิตของเห็บ Dermacentor albipictus ใช้เวลาหนึ่งปี ตลอดเวลานี้ปรสิตอยู่ในโฮสต์เดียวกัน ตัวอ่อนที่โผล่ออกมาจากไข่ในตอนท้ายของฤดูร้อนปีนขึ้นไปบนหญ้าถึงความสูง 1.25 เมตรและเกาะติดกับสัตว์ที่ผ่านไป ในโฮสต์ตัวอ่อนจะผ่านระยะตัวอ่อนและกลายเป็นตัวเต็มวัย ในตอนท้ายของฤดูหนาวทั้งตัวผู้และเลือดที่เมาของตัวเมียจะตกลงสู่พื้นดินโดยวางไข่และตาย

ไรท์ร็อคกี้เมาน์เทน

Dermacentor andersoni อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาตะวันตกเฉียงเหนือและแคนาดาตะวันตกเฉียงใต้ตามแนวเทือกเขาร็อคกี้ นี่คือเครื่องดูดเลือดที่มีร่างกายแบนแข็งขนาด 2-5 มม. ตัวเมียที่ป้อนสูงถึง 1.5 ซม. สีน้ำตาลหรือแดงน้ำตาล ที่ด้านบนของช่องท้องตัวเมียมีลวดลายสีเงินที่เปลี่ยนเป็นสีเทาหลังจากเห็บดื่มเลือด เพศผู้มีจุดสีเทาหรือสีขาวที่ไม่ได้สร้างลวดลาย

วงจรชีวิตใช้เวลา 1-3 ปีและขึ้นอยู่กับปัจจัยสภาพอากาศภายนอกขั้นตอนการพัฒนา 4. เห็บสามไร ตัวอ่อนที่โผล่ออกมาจากไข่จะพบเหยื่อรายแรก หลังจากดื่มเลือดแล้วปรสิตจะล้มลงและหายตัวไปบนพื้น ผีสางซ้ำวงจรและกลายเป็นผู้ใหญ่

สำคัญ!

ตัวอ่อนและตัวอ่อนไม่โจมตีมนุษย์ในขณะที่ผู้ใหญ่ถือว่ามนุษย์เป็นแหล่งอาหาร

ผีจำศีลซึ่งสามารถไปได้โดยไม่ต้องกินอาหารหรือเห็บผู้ใหญ่เป็นเวลานาน ในช่วงปลายเดือนพฤษภาคมและต้นเดือนกรกฎาคมตัวเมียที่เลี้ยงอย่างดีจะตกลงสู่พื้นดินและวางไข่ 2,500-4,000 ฟองเป็นเวลา 10-33 วัน ตัวอ่อนที่ปรากฏขึ้นยึดติดกับขาของโฮสต์และคลานเข้าไปในคอและหน้าอก ตัวเมียวางไข่และตัวผู้ปฏิสนธิเธอให้ตาย การผสมพันธุ์.

Dermacentor andersoni เป็นผู้ให้บริการของ:

• ไข้เสือโคโลราโด;
• Rocky Mountain Spotted Fever;
• ไข้กระต่าย.

Rocky Mountain Spotted Fever ไวต่อการแพร่กระจายของเห็บอเมริกันอีกชนิดหนึ่ง, Dermacentor variabilis (American เขี้ยว)

American Dog / Wood

Dermacentor variabilis กระจายอยู่ทั่วทวีปอเมริกาเหนือและเป็นผู้ให้บริการหลักของโรคที่มีเห็บเป็นพาหะ มันสามารถพกพา:

• โรค Lyme
• ไข้กระต่าย;
• anaplasmosis granulocytic มนุษย์
• monocytic ehrlichiosis มนุษย์;
• มีไข้ด่างภูเขาหิน

ในการส่งโรคเห็บต้องอยู่บนร่างกายมนุษย์อย่างน้อย 2 ชั่วโมง หากคุณสังเกตเห็นปรสิตในเวลาคุณสามารถลบออกก่อนการติดเชื้อ

เห็บสุนัขอเมริกันเป็นสัตว์ขาปล้องสีสดใส ตัวเมียมีอกที่อ่อนมากและเนื้อตัวสีน้ำตาลแดง ตัวผู้มีลวดลายสีขาวบน cephalothorax ใหญ่จนเกือบจะครอบคลุมพื้นหลังสีน้ำตาลเข้มหลัก

วงจรชีวิต แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม เห็บสามไร มันกลายเป็นพาหะของโรคในระหว่างการพัฒนาสู่ผู้ใหญ่ ตัวเมียวางไข่ที่ไม่ติดเชื้อซึ่งเป็นตัวอ่อนที่ไม่ติดเชื้อออกมา หลังใช้สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมต่างๆเป็นเจ้าภาพรวมถึงโปรตีนของหนูและนก ในเวลานี้ตัวอ่อนอาจติดเชื้อไวรัส ผีสางเทวดากินวัตถุเดียวกัน เห็บผู้ใหญ่ชอบสัตว์ที่ใหญ่กว่ามีขนาดตั้งแต่พอสซัมและแมว

เคล็ดลับ!

ผู้คนเข้าสู่อาหารของทั้งสามขั้นตอนของ varibilis dermacenter

ช้างแอฟริกา

Dermacentor circumguttatus พบเฉพาะในดุ๊กดุร้ายและสองสายพันธุ์ของแอฟริการาวกับว่า: สะวันนาและป่า ปรสิตที่หิวโหยยาว 3-5 มม. สีน้ำตาลกับสีเหลืองอ่อน ตัวผู้มีจุดสว่าง 8 จุดที่ชายแดนด้านหลัง ตัวเมียมีเกราะป้องกัน 3 จุด: ด้านหลังและด้านหนึ่งใกล้กับศีรษะ

Dermacenter อินเดีย

Dermacenter ประเภทที่อันตรายที่สุดสำหรับมนุษย์ ขนหัวลุก:

• ประเทศอินเดีย
• ศรีลังกา;
• ประเทศอินโดนีเซีย
• เวียดนาม
• ประเทศไทย

ผู้ใหญ่เป็นพาหะของริคเก็ตเซีย, แบคทีเรียแกรมลบ, ปรสิตโปรโตซัวในเลือด, และไวรัส Lanyang ใหม่ที่เพิ่งถูกแยกออกจากศูนย์เครื่องมือในมาลายา ปรสิตในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและงูเหลือม ข้อมูลบนงูเหลือมไม่ได้รับการยืนยัน ในบรรดาเจ้าของ dermacenter นั้นมีกวางคนหมูป่า

ความยาวของปรสิตที่หิวโหยคือ 7 มม. ความกว้าง 5 มม. ในผู้ใหญ่ร่างกายหน้าอกและขาตกแต่งด้วยลวดลายที่หลากหลาย

เห็บทุ่งหญ้า

Range - ยุโรปและเอเชียตะวันตก ถิ่นอาศัย - พื้นที่ป่า จัดจำหน่ายในรัสเซีย Dermacenter นี้ยังมีชื่ออื่น ๆ :

• มีลวดลายสีน้ำตาล
• สุนัขมีลวดลาย;
• บึง

ขนาดลำตัวของผู้หญิงที่หิวโหย 3.8-4.2 มม. ตัวผู้ 4.4-4.8 มม. เมื่อเมาเลือดตัวเมียจะเพิ่มขึ้นเป็น 10 มม. สีหลักคือสีน้ำตาลเข้ม ด้านหลังของตัวผู้ตกแต่งอย่างหรูหราด้วยลวดลายสีอ่อน มันมักจะยากที่จะเห็นสีหลักของสัตว์ขาปล้องภายใต้รูปแบบ

นี่คือทริปเปิลโฮสต์สามคน เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของเจ้าของในช่วงชีวิตเห็บเป็นอันตรายต่อมนุษย์ หญิงดื่มเลือดเป็นเวลา 9-15 วัน หลังจากตกลงสู่พื้นดินมันจะวางไข่ตั้งแต่ 3 ถึง 4.5 หมื่นฟอง ตัวอ่อนจะฟักตัวหลังจาก 2-3 สัปดาห์และเริ่มการล่าหาเจ้าภาพ

การถ่ายโอน reticulum Dermacenter:

• Babesiosis;
• แบคทีเรียแกรมลบ
• ริกเกตเซี;
• ไข้คิว
• โรคไข้สมองอักเสบที่เกิดจากเห็บ;
• piroplasmosis

เคล็ดลับ!

ระหว่างเห็บสุนัข ixodic และ dermacenter ทุ่งหญ้าในฐานะที่เป็นพาหะของโรคไม่มีความแตกต่าง

เห็บทุ่งหญ้า

ตัวแทนยุโรปอีกประเภทหนึ่งของ dermacenter ขอบเขตของ Dermacentor marginatus นั้นครอบคลุมทั่วทั้งยุโรปและเอเชียตะวันตก แต่พวกมันตัดกันด้วยทุ่งหญ้าเฉพาะที่ขอบเขตของช่วงเนื่องจาก Dermacenters ประเภทนี้อาศัยอยู่ใน biotopes ต่างกัน Lugovoi ชอบที่เปียกชื้นและ เห็บทุ่งหญ้า พื้นที่แห้งแล้ง Dermacenter marginatus ชอบทุ่งหญ้าอัลไพน์พื้นที่กึ่งทะเลทรายป่าสเตปป์ ในภาคเหนือช่วงของทั้งสองประเภทของ dermacenter ตรง แต่ในทุ่งหญ้าเห็บที่อยู่อาศัยขยายไกลออกไปทางใต้กว่าในทุ่งหญ้า

วัฏจักรชีวิตของ dermacenter เป็น 1-2 ปีขึ้นอยู่กับว่าเมื่อใดที่ผู้ใหญ่พบต้นแบบ ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของเห็บทุ่งหญ้าสำหรับผู้ใหญ่คือ:

• แกะ
• แพะ;
• ม้า;
• วัว;
• สุนัข
• สัตว์ป่าบางชนิด

เคล็ดลับ!

มันชอบดูดเลือดของแกะซึ่งเป็นสาเหตุที่เรียกว่า“ เห็บแกะ” บางครั้งทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์จะทำลายผู้คน

ปรสิตเป็นสามโฮสต์ ตัวอ่อนดื่มเลือดจากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก นางไม้สามารถโจมตีเม่นสุนัขจิ้งจอกและหมาป่า สีของ Dermacentor marginatus นั้นคล้ายกันมากกับลวดลายของเห็บทุ่งหญ้า คนธรรมดาจะสับสนทั้งสองแบบนี้

วิธีในการต่อสู้

มาตรการป้องกันส่วนบุคคลต่อ dermacenters เป็นเช่นเดียวกับ มาตรการป้องกัน ixodic. สำหรับการเดินเล่นในป่าคุณต้องไปในชุดพิเศษที่จะไม่ยอมให้นักดูดเลือดเข้าไปในร่างกาย สัตว์ได้รับการคุ้มครองโดย การเตรียม acaricidal สำหรับสุนัข, หมายถึงแมวที่มีประสิทธิภาพเท่ากันกับ dermacentors และ ixodic

เมื่อกลับมาจากป่าร่างกายจะถูกตรวจสอบอย่างรอบคอบ ดูดเห็บของจำพวกและครอบครัวทั้งหมดอย่างเป็นระเบียบ ลบใส่ในภาชนะขนาดเล็กและ ส่งเพื่อการวิเคราะห์.